Λύσεις "μπακαλόγατου" για σύνθετα προβλήματα

Αυτό που ζούμε αυτές τις μέρες είναι το τέλος της πολιτικής. 

Πάει ο μύθος για τους τεχνοκράτες πολιτικούς (ΑΝ υποθέσουμε οτι υπήρξε επι Ν.Δ.). 

Τζάμπα η κουβέντα για την ενθάρρυνση του ανταγωνισμού και της κατανάλωσης, για τις τεχνικές σύλληψης της φοροδιαφυγής και της μαύρης οικονομίας. 

Τέλος οι ελπίδες ότι οι έχοντες και κατέχοντες κάποτε σ’ αυτό τον τόπο θα κληθούν να συνεισφέρουν περισσότερο από τον μισθωτό που είναι η μόνιμη αγελάδα. 

Τι επέλεξε η κυβέρνηση; Κεφαλικό φόρο των μισθωτών. Μια λύση δηλαδή που δεν θα επέλεγε και ο πλέον ηλίθιος μπακαλόγατος. Φυσικά και θα περιοριστεί η κατανάλωση. Η κατηγορία των μισθωτών που καλείται να πληρώσει είναι αυτή ακριβώς που κρατάει ακόμα την όποια κατανάλωση ζωντανή, αλλά και σε μεγάλο ποσοστό είναι αυτοί που επιβαρύνουν λιγότερο το κράτος αφού επιλέγουν ιδιωτικές κλινικές, ιδιωτική παιδεία και πάει λέγοντας. Αυτοί είναι που τώρα θα "κόψουν" έξοδα για να πληρώσουν το χαράτσι. 

Η κυβέρνηση αφού απέτυχε να καταρτήσει προϋπολογισμό, αφού απέτυχε να εισπράξει οφειλές και να πιάσει την φοροδιαφυγή απαιτεί τώρα εν είδη συλλογικής τιμωρίας να πληρώσουν τα σπασμένα αυτοί που δεν έχουν τρόπο να φοροδιαφεύγουν. 

Και παράλληλα καμία κουβέντα για πειορισμό των τεράστιων κρατικών δαπανών, καμία κουβέντα για το "σώμα ελεγκτών δημοσίων δαπανών" που αναγγέλθηκε πριν απο τρία-τέσσερα χρόνια όταν η κυβέρνηση αύξανα τον ΦΠΑ. 

Φυσικά και δεν πρόκειται να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες διότι αυτές είναι ο λόγος ύπαρξης των πολιτικών. Αυτές ταΐζουν όλους όσους σώζουν τον τόπο τόσα χρόνια τώρα…